Eigenlijk zou de naam van deze deelwebsite Natascha kookt suikervrij moeten zijn. Op 3 januari 2015 gooide ik mijn eetpatroon drastisch om. Ik schrapte toen snelle suikers/koolhydraten van mijn menu. In de praktijk betekent dit dat ik geen suiker, in welke vorm dan ook (suiker, zoetstoffen, suikervervangers, tarwe, mais, aardappelen, witte rijst en vruchtensappen) eet of drink. Langzame koolhydraten zoals havermeel/mout gebruik ik nog wel.
Het lijkt ingewikkeld en dat is het ook. Gelukkig ben ik dol op culinaire uitdagingen en geniet ik iedere dag van deze ontdekkingstocht. Bovendien is het mijn keuze om suikervrij te eten. Niemand heeft mij ertoe gedwongen, ik heb er zelf voor gekozen. Waarom? Omdat ik mij nu zoveel beter en gezonder voel. Geen last meer van schommelingen in de bloedsuikerspiegel die vreetbuien en daaropvolgende suikerkicks en -dips veroorzaakten. Hardnekkig eczeem verdween als sneeuw voor de zon, evenals een stuk of wat vage klachten en pijnen die leken op een auto-immuunziekte maar nooit konden worden aangetoond met medisch onderzoek.
En nu zou ik natuurlijk kunnen schrijven dat het zo goed is om snelle suikervrij te eten dat iedereen dat zou moeten doen. Dat doe ik echter niet. Allereerst heb ik geen last van bekeringsdrang, daarnaast vind ik dat het een keuze is die iedereen zelf moet maken. Het werkt voor mij heel goed, dat zou bij jou ook kunnen, maar het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat jij je veel beter voelt bij een zuivelvrij, glutenvrij of veganistisch dieet. Volgens mij heeft namelijk iedereen een eigen eetpatroon waar je je goed bij voelt.
Via deze website en de sociale media ga ik jou meenemen op mijn ontdekkingstocht. Geregeld zal ik hier recepten plaatsen die echt suikervrij zijn. Veel kookboeken beloven suikervrije recepten maar dat betekent vaak geraffineerde suikervrij. De recepten bevatten dan alsnog bijvoorbeeld honing, agavestroop of wordt er gebruik gemaakt van zoetstoffen zoals stevia. Ik gebruik bewust geen stevia omdat je dan alsnog je insulinehuishouding in de war schopt. De zoete smaak zorgt ervoor dat er vanuit de hersenen een signaal wordt gegeven om insuline aan te maken terwijl dit uiteindelijk niet nodig is. Volgens mij kan dit niet goed zijn voor je.
Het vraagt inderdaad wat creativiteit in de keuken en ook je smaakpapillen zullen zich moeten aanpassen. Ik vond het een verademing om de echte pure smaak van ingrediënten te proeven zonder dat die werd weggeduwd door de overheersende smaak van suiker.
Het is onvoorstelbaar waar allemaal snelle suikers in worden verwerkt. Niet alleen koekjes en taart, maar in producten waar je het niet in verwacht zoals bijvoorbeeld brood, vleeswaren, vleesvervangers en sauzen. In feite komt het er op neer dat ik vrijwel alles zelf maak. En dat is leuk!
Meest gestelde vraag tot nu was: wat eet je dan wel als je zoveel niet eet?
Het is meer dan je denkt, ik eet zelfs koekjes, cake, muffins en taart!
De vraag die daarna vaak komt: en hoe doe je dat dan, bakken zonder snelle suikers? In grote lijnen kan ik zeggen dat ik tarwebloem vervang door havermeel, en daar als dat nodig is roggemeel, teffmeel, kikkererwtenmeel, kokosmeel of amandelmeel aan toevoeg. Ieder meelsoort heeft eigen kenmerken die het geschikt maken voor een bepaalde bereiding. Amandelmeel doet het bijvoorbeeld heel goed in cakes.
Een op een tarwebloem vervangen door havermeel is geen goed idee, net zoals zonder meer de suiker schrappen en geen alternatief bindmiddel toevoegen. Al experimenterend met bijvoorbeeld een ei extra erbij of wat kokosmeel om te binden, kom ik toch tot het gewenste resultaat: een lekker baksel zodat je nog steeds het leven kunt vieren ook al gebruik je geen suiker meer.
En hopelijk verschijnt ergens dit of volgend jaar mijn Bakken met haver kookboek waarin ik al mijn recepten, tips & trucs deel.