“Ik praat liever over wat ik doe dan over wie ik ken!”
Santa Montefiore (1970), de bekende Engelse auteur van Feelgood romans, wist als kind al dat ze later schrijfster wilde worden. Op de middelbare school schreef ze verhalen voor haar vriendinnen over liefdes tussen hen en de jongens die ze leuk vonden. Het eerste boek dat ze vol overmoed schreef, werd afgewezen door uitgeverijen, omdat ze zoals ze het zelf zegt, nog geen verhaal had. Dat kwam pas nadat ze een jaar naar Argentinië was geweest. Ze had het daar zo geweldig gehad dat ze in de eerstvolgende zomervakantie terugging. Het werd een grote desillusie. Zonder dat ze het zich op dat moment realiseerde, had ze toen haar verhaal dat er op wachtte om geschreven te worden. Twaalf jaar later na haar eerste bezoek aan Argentinië, werd haar debuut, geïnspireerd op haar verblijf in Argentinië, gaat uitgegeven: Onder de Ombu-boom.
Onlangs verscheen haar nieuwe boek De vrouwen van kasteel Deverill, het eerste deel in de Deverill-serie.
De (Britse) pers publiceert geregeld artikelen over je met meer vragen over je privéleven, je zus Tara Palmer-Tomkinson en je banden met de Engelse koninklijke familie, dan met vragen over je schrijverschap en je boeken. Wat vind je hiervan?
“Het is een onderdeel van mijn leven, dus het is onmogelijk om hier geen vragen over te krijgen. Maar ik praat liever over wat ik doe dan over wie ik ken!
Ieder jaar ligt er een nieuw boek van je in de winkel. Heb je een strak schrijfschema? Wanneer is je jaarlijkse deadline voor een nieuw boek?
“Mijn deadline is eind juli, maar omdat de zomervakantie van mijn kinderen begin juli begint, moet ik begin juli klaar zijn met mijn nieuwe boek. Ik vind het namelijk onmogelijk te schrijven als de kinderen thuis zijn. Zij vragen dan om mijn aandacht. Ik begin met schrijven in januari, neem de Paasvakantie vrij en eindig eind juni. Ik ben gedisciplineerd en gewetensvol. Het is slechts een korte periode die ik heb – minder dan zes maanden – dus ik moet streng zijn voor mezelf.”
Waar haal je je inspiratie vandaan? Heb je ooit last gehad van een writer’s block?
“Gelukkig heb ik nooit een writer’s block gehad, al hoewel er wel van die dagen zijn waarop ik mij niet echt geïnspireerd voel. Meestal wanneer ik naar muziek luister, komen de beste ideeën in mij op en kan ik mij overgeven aan mijn verbeeldingskracht. Ik haal inspiratie uit het leven…van alles om mij heen. Ik observeer veel en graag!”
Voordat je begint met schrijven, maak je dan eerst een uitgebreid schema met verhaallijnen of begin je gewoon met schrijven en laat je je verrassen door je personages?
“Meestal heb ik van te voren alleen een kaal framewerk van het verhaal en niet meer dan dat omdat ik het fijn vind om instinctmatig te schrijven. Alhoewel ik voor het schrijven van de Deverill saga wel een nauwkeurig schema moest maken omdat ik de geschiedenis van Ierland beschrijf en er zo veel personages zijn. Op de muur van mijn kantoor heb ik een groot overzicht met de verhaallijnen hangen. Gedurende het schrijfproces volg ik dit schema en voeg ik dingen toe.”
Je hebt ‘iets’ met Argentinië: je woonde er toen je negentien was en een paar boeken zijn gesitueerd in Argentinië. Ben je ooit terug gegaan naar Argentinië om het land aan je kinderen te laten zien? Worden je boeken in Argentinië uitgegeven?
“Mijn boeken zijn vertaald in het Spaans, dus ik kan mij voorstellen dat ze worden uitgegeven in Argentinië maar ik weet het niet zeker. Ik ben nog niet met mijn kinderen in Argentinië geweest, maar wil dat doen als ze wat ouder zijn en mijn zoon is begonnen met lessen Spaans. Ooit wil ik nog een boek schrijven dat zich daar afspeelt, maar daar heb ik momenteel geen concrete plannen voor.”
De vrouwen van kasteel Deverill is net verschenen in Nederland. Is het al uit in Engeland? Kan je de Nederlandse lezers iets vertellen over het boek?
“Het eerste deel van de Deverill Chronicles, zoals we ze hier noemen, is nog niet verschenen in Engeland. De planning is augustus, dus jullie hebben de primeur! Ik was van plan om een trilogie te schrijven, maar het zouden er ook meer kunnen worden, omdat ik nog zoveel ideeën en inspiratie heb. Ik denk dat het mijn beste boek is tot nu toe. In het boek worden de levens van drie vrouwen, die alle drie zijn geboren in 1900, gevolgd. Kitty Deverill, dochter van het kasteel, Celia Deverill, haar nicht die in Londen woont en Bridie Doyle, de dochter van de kasteelkok. Ze groeien samen op in het kasteel dat ligt in Cork in het zuidwesten van Ierland. De strijd van de Ierse nationalisten voor de onafhankelijkheid van Ierland heeft dan zijn hoogtepunt bereikt. De vrouwen van kasteel Deverill heeft waargebeurd drama, spanning en natuurlijk Liefde.”
Klopt het dat de Deverill saga de eerste serie is die je schrijft? Hoe is het om een serie te schrijven in plaats van een standalone? Waarom heb je ervoor gekozen om een serie te schrijven?
“Twee van mijn boeken horen bij elkaar – Valentina’s laatste reis en In de schaduw van het palazzo – al had ik dat van te voren niet gepland. Het gebeurde gewoon. Toen ik besloot om nog een boek te schrijven dat zich in Italië afspeelt, bedacht ik mij dat het leuk zou zijn dat weer in Incantellaria te situeren.
Van de Deverill saga wist ik van te voren dat het een trilogie moet worden. Ik weet wat er gaat gebeuren in de volgende twee delen en hoe het eindigt. Ik heb dingen bedacht voor het eerste en tweede boek die belangrijk zijn voor het derde boek dus ik heb het allemaal van te voren goed moeten uitmeten en inplannen. Ik besloot om een trilogie te schrijven omdat ik toe was aan een nieuwe uitdaging. Het was inderdaad een ENORME uitdaging en bovendien een leuke ook!”
Het bovennatuurlijke speelt een belangrijke rol in De vrouwen van kasteel Deverill. Hoe kijk jij aan tegen het bovennatuurlijke?
“Ik ben al mijn hele leven paranormaal begaafd. Ik heb in veel van mijn boeken geschreven over de spirituele kant van het leven – het meest opvallend in De vuurtoren van Connemara. Leven na de dood is voor mij net zo belangrijk als leven tijdens het leven! Ze zijn beide deel van onze ervaringen, dus voor mij is het vanzelfsprekend om hier over te schrijven.”
Ben je al bezig met het schrijven van het tweede deel van de Deverill saga?
“Ik ben halverwege het tweede deel, waarin ik verder ga van waar ik was gebleven op het einde van deel een. Het verhaal loopt tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog.”
Je bent heel actief met de promotie van je boeken en het contact met je lezers. Zijn Engelse lezers anders dan Nederlandse lezers?
“Ik denk niet dat er echt verschillen zijn tussen Engelse en Nederlandse lezers. Mijn lezers zijn erg communicatief en ik vind het leuk om van ze te horen. Dankzij Facebook, Twitter en Instagram blijf ik met ze in contact. Mijn Nederlandssprekende lezers zijn erg loyaal en dat waardeer ik enorm. Een bezoek aan de Libelle Zomerweek is een geweldige manier om een aantal van jullie te ontmoeten!”
Dit interview is ook te lezen in het Libelle Zomerweek Magazine 2015 en op Hebban!