Kan het eerste deel van een serie nog interessant om te lezen zijn als je het laatste deel al hebt gelezen? In het geval van de Loriën kronieken van Pittacus Lore is het antwoord ja!
Ik ben nummer Vier is het eerste deel van de Loriën kronieken. Hierin maakt de lezer kennis met Vier, een jongen van een jaar of zestien. Hij moest als kleuter samen met acht andere kinderen en hun Cêpanen, voogden, de planeet Loriën verlaten omdat deze werd aangevallen en verwoest door een ander buitenaards ras, de Mogadoren. De negen kinderen vormen samen de Garde en bezitten speciale krachten, de Erfgaven. De Garde en hun Cêpanen zijn de laatste overlevenden. Ook op de aarde zijn ze niet veilig voor de Mogadoren. Dankzij drie littekens op zijn enkel weet Vier dat Een, Twee en Drie inmiddels vermoord zijn door de Mogadoren en dat hij als volgende aan de beurt is. Om die reden verhuizen Vier en zijn Cêpaan keer op keer. In het begin van het boek zijn ze net neergestreken in Paradise, Ohio. Vier gebruikt nu de naam John Smith en zijn Cêpaan noemt zich Henri. Het leven van John staat op een keerpunt. Zijn Erfgaven openbaren zich en hij wordt verliefd op een meisje dat bij hem in de klas zit. Hij heeft dus genoeg redenen om hier langer dan een paar maanden te blijven. Het is maar de vraag of dat lukt want de Mogadoren hebben hem steeds weten te vinden.
De Loriën kronieken zijn YA-fantasyboeken vergelijkbaar met De labyrintrenner en De hongerspelen. Een belangrijk verschil is dat er een hele mythe rondom de serie is gebouwd. Online heeft de serie een grote schare fans. De serie zou oorspronkelijk uit zes delen bestaan, maar een zevende deel is inmiddels in de maak. Er zijn ook allemaal losse verhalen in omloop die deels in verzamelbundels worden uitgegeven. De auteur Pittacus Lore is een personage in de verhalen. Achter het pseudoniem gaat een schrijverscollectief schuil, dat is opgezet door twee Amerikanen.
Ik ben nummer Vier is heerlijk vermaak. Verwacht geen uitgebreide psychologische diepgang. Het is niet erg dat die er niet is, want die is in dit geval niet essentieel. Het verhaal zit namelijk goed in elkaar, is goed geschreven en is spannend voor zowel jongens als meisjes. Alles draait om actie, spanning en mysterie.
Het is een verhaal om achter elkaar uit te lezen en om vervolgens te ontdekken dat het eindigt met een gigantische cliffhanger waardoor er maar één ding op zit…Zo snel mogelijk het tweede deel, De kracht van Zes, gaan lezen! Slim gedaan!