Een ANP bericht uit maart 2015 over een losgeldeis voor twee documenten van Michelangelo wekte de nieuwsgierigheid op van Marianne en Theo Hoogstraaten. De documenten waren in 1995 verdwenen uit de archieven van het Vaticaan, de diefstal was al in 1997 gemeld door een non. Deze beknopte feiten vormden voor het schrijversechtpaar de basis van hun nieuwe historische thriller De verleidsters.
Net als in hun eerdere historische thrillers Evenbeeld en Bloedlink zijn er twee verhaallijnen te onderscheiden, een in het verleden en een in het heden, die in de loop van het verhaal steeds meer met elkaar vervlochten raken.
De setting van het historische verhaal in De verleidsters is Rome in 1509. Mirabella probeert in het onderhoud van haar en haar jonge dochter Angelina te voorzien door mannen te verleiden en vervolgens te beroven. Op een nacht loopt het mis en kan ze maar net op tijd ontsnappen aan achtervolgers door een huis binnen te glippen. Het blijkt het huis van de schilder Michelangelo te zijn. Mirabella vindt een veilige schuilplaats bij hem voor haarzelf en haar dochter. Michelangelo is in die tijd bezig met het schilderen van het plafond van de Sixtijnse kapel.
In het heden gaat Emilia de Vries voor een korte vakantie naar Luigi Fornese die in Rome. Hij werkt als rechercheur in het Vaticaan. Onverwacht heeft hij het druk want er zijn drie mannen vermoord in het Vaticaan en er is losgeld geëist voor twee brieven van Michelangelo die twintig jaar eerder zijn verdwenen. Emilia mag mee met Luigi en raakt zonder het te willen heel nauw betrokken bij het onderzoek.
De verleidsters is het tweede deel in een trilogie, desondanks is het verhaal prima te volgen als het eerste deel niet is gelezen. Al was het wel prettig geweest als dit ook op het omslag was vermeld. Nu waren er een paar onduidelijkheden die bij nader inzien hun verklaring in het eerste deel zullen vinden: de band tussen Emilie en Luigi, het Genootschap en de gebeurtenissen rond Emilia’s zus Julia. De Hoogstraatens hebben de verhalen van het heden en het verleden op een knappe wijze verweven tot één spannend verhaal. Op het einde is het duidelijk dat het verhaal nog niet helemaal af is. Achterin wordt het derde deel gelukkig al aangekondigd.
De verleiding is erg groot om na het lezen van het boek een stedentrip naar Rome te boeken en de Sixtijnse kapel nog eens goed te gaan bekijken. De Hoogstraatens hebben een prettige schrijfstijl: beschrijvend waar nodig, strak als het kan. Bij het vergelijken van de twee verhaaldelen valt het op dat het historische verhaal overtuigend en realistisch overkomt. Geen opvallende anachronismen, aan de historische werkelijkheid wordt recht gedaan. Daarentegen is het hedendaagse verhaal wat zwakker en kent het wat ongeloofwaardigheden. Het is onder andere niet waarschijnlijk dat Emilia, als buitenlandse vrouw, zomaar het Vaticaan in mag en op plekken mag komen waar normaal gesproken geen buitenstaanders komen. En hoe kan het dat ze zo snel wordt ontdekt in Rome, voorafgaand aan haar gijzeling.
Ondanks bovenstaande minpunten is De verleidsters toch een goed boek, dat zich prima laat lezen ook als je niet op vakantie in Rome bent.